Recensie Hotel Vocal | 5 jaar solo

Het laatste weekend van de maand en dus waren de vaste klanten weer van de partij in het theatercafé onder de rode zaal van het Fakkeltheater voor Hotel Vocal. Dit keer had Sam Verhoeven geen gasten uitgenodigd om hem te vergezellen, maar moest hij de klus alleen klaren. En  wat miste hij zijn collega’s. Na bijna elk liedje wist hij wel te vertellen hoe hij anders tussen de verschillende nummers tijd had om even weg te gaan, maar nu dus niet. Gelukkig mochten we dit klagen met een stevige korrel zout nemen en liet Sam zich van zijn beste kant zien. Naast een reeks “te verwachten nummers” zaten er ook enkele “bijna vergeten pareltjes” in deze voorstelling en dat maakte het allemaal weer de moeite meer dan waard.

Sam opende vrolijk met “Als de zon schijnt”, “Zuster Ursula” en “The summerwind”. De drie nummers werden net iets trager en soberder gebracht dan de originele versies, maar al bij al geen slechte binnenkomers. De laatste van dit drietal klonk trouwens erg romantisch in deze sobere bezetting met enkel Pol Vanfleteren achter de vleugel.

En dan kwam het eerste “bijna vergeten pareltje” in de vorm van “Kuieren” van Toon Hermans. Om zijn publiek toch een beetje te verduidelijken waar het lied nu eigenlijk over ging, gaf Sam volgende eigen omschrijving van het begrip kuieren: “ni zo van den haas geschete, mor oep zen gemakske”. De toon was duidelijk gezet en Sam maakte van “Kuieren” een leuke act waarbij hij, net als Toon zelf, vooral ook zijn mimiek het werk liet doen. Ook “De koningin van Lombardije” van Sonneveld en “De wandelclub” van Jasperina De Jong werden door Sam niet alleen gezongen, maar ook gespeeld. Al veronderstellen we dat de meesten van u het laatste nummer waarschijnlijk beter kennen als “Jo met de banjo en Lien met de mandoline”. Het publiek zong de nummers rustig mee en de sfeer was erg ontspannen.

En toch werden niet alle Nederlandstalige klassiekers kleine cabaretjes. “Amsterdam” van Maggie MacNeal en “Zonder bagage” van Ramses Shaffy werden beide met veel emotie en kracht gezongen. “Zonder bagage” kreeg vocaal een klein ruw randje mee dat de aanklacht van de tekst nog extra wist te onderstrepen. “Mijn dorp” van Wim Sonneveld daarentegen werd dan juist weer heel fijn vertolkt. De sobere, zachte pianobegeleiding accentueerde het warme gevoel van nostalgisch verlangen dat dit nummer opriep. Voor dit lied bracht Sam Verhoeven geen stevige uithaal op het einde, maar hij liet daarentegen de klank van zijn stem langzaam uitsterven. Het waren stuk voor stuk 3 sterke interpretaties die getuigden van veel respect voor het origineel.

Maar een Hotel Vocal zou niet compleet zijn als er ook niet stevig zou gelachen worden. Dit keer moest “L’été Indien” van Joe Dassin er dan maar aan geloven. Hij kondigde gelukkig vooraf aan dat het lied in het Frans zou gezongen worden, maar het had heel veel weg van “Frans voor beginners”. De tekst werd schijnbaar afgelezen en daarbij werden bepaalde kernwoorden ook nog eens simultaan vertaald naar het Antwerps terwijl het lied gewoon verder ging. Hoe je dat voor mekaar krijgt, is ook ons nog altijd een raadsel, maar grappig was het wel. Gelukkig had Sam eerder in de voorstelling met het nummer “Mon Dieu” van Edith Piaf, dat hij met heel veel gevoel en een lichte vibrato in de stem behoorlijk vertolkte, al bewezen dat hij echt wel mooi Frans kan zingen.

Deze editie van Hotel Vocal bracht voor Sam Verhoeven niet echt gigantische vocale uitdagingen, maar werd vooral gekenmerkt door zijn grote voorliefde voor de Nederlandstalige kleinkunst en die typische losse sfeer die eigen is geworden aan dit soort voorstellingen.

< Sascha Siereveld >

De setlist:

Deel 1:

1. Als de zon schijnt
2. Zuster Ursula
3. The summerwind
4. Kuieren
5. I can’t give you anything but love
6. Houden van
7. De koningin van Lombardije
8. Amsterdam
9. Summer holiday
10. Adam en Eva
11. Mon Dieu

Deel 2:

1. De wandelclub
2. Wat voor weer zou het zijn in Den Haag?
3. You don’t have to say you love me
4. Zonder baggage
5. Mijn dorp
6. Benjamin
7. Christine
8. L’ eté Indien
9. Anything goes
10. Dit is een plek om lief te hebben

Bis:

De wandelclub